EBEVEYN OLARAK ÇOCUĞUMA NASIL DAVRANMALIYIM ?

           Geçen hafta " Çocuk gelişiminde toplumsal süreç ve aile" başlığı altında sizlere kısaca  evebeyn tarzlarından bahsetmiştim. Şimdi kısa örneklerle bu tarzları beraber gözden geçireceğiz. İlk olarak "Otoriter Ebeveynlik stili" ile konuya gireceğim. Bu tarzdaki anne-babalar çocuklarına herhangi bir söz hakkı tanımamaktadırlar. Bu tür ailelerin çocuklarının ortalama yapacakları bir çok şey önceden planlanmıştır. Örneğin; Baba işteyken çocuk evde annesi ne derse onu yapacaktır. Sokağa çıkmayacaktır. Bilgisayar oynamayacaktır.Ortalığı kırıp dökmeyecektir. Ses çıkarmayacaktır. Genelde bu tarz ebeveynliğe sahip ailelerin çocukları  modern bir tabirle "robot" gibidir. Bu tür çocuklarda öfke aileye ve çevreye karşı iki türlü görünebilir. İlki öfkenin dışa vurumu yani saldırganlık olarak görünür. Diğeri ise içe çekilmedir.

           Ebeveynlerde görülen stillerden diğeri ise ihmalkar ebeveyn stilidir. Burdaki anne-babalık tarzına göre çocuğun fiziksel, ekonomik, duygusal ihtiyaçları karşılanmaz veya suistimal edilir. Bu en kötü ebeveyn stilidir. Çünkü insanın temel ihtiyaçları o bireyin hayatta kalma yetisinin temelidir. Bu stildeki aile yapısında çocuk gelişimi olumsuz etkilenmektedir. Bu durum çocuğun düşük özbenlik saygısı, düşük kendini kontrol davranışlarına sebep vermektedir. 

           İzin veren aile tipinde ise çocuktan herhangi bir sorumluluk yerine getirilmesi beklenmez ya da minimal düzeylerde beklenti mevcuttur. Bu aile yapısında aile ve çocuk arkadaş günümüz tabiri ile "kanka" düzeyi oldukça gelişmiştir. Ancak bu ailenin otoritesini düşürmektedir. Ayrıca bu tür aileler kural koymada ve okul sürecinde oldukça problem yaşamaktadır.

          

           Demokratik aile tipi ise hem kural koyucu hem de kuralların ne işe yaradığını açıklayan, çocuğun özbenlik gelişimine saygılı bir yapıdır. Bu aile tipinde hem ailenin beklentisi uygun seviyede görülür hem de çocuğun kendi yaşıtlarına uygun davranışlar sergilediği görülür. Ebeveynlik tarzı olarak en gözde stil olduğu söylenebilir. Ayrıca bu ailelerde yetişen çocukların  özsaygısı, kendini kontrolü, sorumluluk algısı ve becerisinin yüksek olduğu görülmüştür.